فشار اتمسفر در سیارات نپتون، اورانوس، مشتری و زحل به قدری زیاد است که می تواند اتم های کربن را به شکل کریستال درآورد و آن ها را تبدیل به الماس کند.
هر اتم از یک هسته ی کوچک تشکیل می شود که در اطراف آن یک ابر الکترونی وجود دارد. این ابر الکترونی وسعت نسبتا زیادی دارد. بنابراین اگر بخواهید این فضای خالی را از تمامی اتم های ۷ میلیارد انسان کره ی زمین حذف کنید، همه ی آن ها در یک حبه قند جای می گیرند.
«اثر امپمبا» پدیده ای فیزیکی است به این معنی که شتاب ذرات آب گرم از ویژگی ای برخوردار است که به این ذرات اجازه می دهد راحت تر منجمد شوند.
موز حاوی ماده ی پتاسیم است که به این میوه تا حدودی خاصیت پرتوزایی می دهد. اما نگران نباشید، شما تنها درصورتی از مسمومیت ناشی از پرتوهای رادیواکتیو خواهید مرد که ۱۰ میلیون موز را یکباره بخورید.
در ترکیبات خون انسان تقریبا همان مقدار نمک موجود در آب دریا وجود دارد. از قرار معلوم، این حقیقت گمانه زنی درباره ی آغاز حیات از اقیانوس ها را ثابت می کند.
بدن انسان از ۳۷ تریلیون سلول تشکیل شده که درون هر یک از آن ها ۲۳ مولکول دی ان ای وجود دارد. بنابراین اگر بخواهید تمام سلول های بدن انسان را از هم باز کنید و رشته های دی ان ای آن ها را پشت هم بچینید، طول نهایی آن به ۳۴ میلیارد مایل می رسد.